اسماعیل‌خان بن محمدابراهیم مصلح‌السلطنه صدری اصفهانیاسماعیلخان بن محمدابراهیم مصلح‌السلطنه صدری اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا اسماعیل‌خان مصلح السّلطنه صدری، متخلّص به «مصلح» فرزند محمّدابراهیم‌خان بن حاج محمّدحسین‌خان صدراعظم اصفهانی شاعر ادیب، مادرش خدیجه خانم ملقّب به عصمت‌الدّوله دختر فتحعلی شاه بوده، و خود او در سال ۱۲۶۰ق در اصفهان متولّد شده، و علم و ادب آموخته است. وی تفنگ‌چی‌باشی ظلّ السّلطان حاکم اصفهان بوده، و در سال ۱۳۴۶ق در سنّ ۸۶ سالگی وفات یافته، و در تخت فولاد، تکیه ملک مدفون شده است. این شعر از او است: "زلفت چو سنبل است، و خم اندر خم اوفتد•••رویت چو ماه روشن و این مه کم اوفتد" "رویت عرق کند به خجالت به نزد دوست•••آن سان که صبح بر گل تر، شبنم اوفتد" "دل از کفم ربودی و سخنش را نگاه دار•••زیرا در این زمانه، چنین دل کم اوفتد". ۲ - آثار و تالیفاتکتب زیر از آثار اوست: ۱. نخجیرنامه، در آداب شکار زدن، مطبوع؛ ۲. دیوا. [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۹۹.
[۲]
معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۵، ص۱۶۳۲؛
[۳]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱.
[۴]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۶۵.
[۵]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۲۰۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۴۴. |